ประวัติความเป็นมา

ความเป็นมา (หลักสูตร 5 ปี)

          หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (หลักสูตร 5 ปี) ประกาศใช้ เมื่อ พ.ศ.2547 ชื่อหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต (ภาษาไทย) หลักสูตรนี้ปรับเพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษาความก้าวหน้าทางวิชาการและเทคโนโลยี ตลอดจนความเปลี่ยนแปลงทางสังคม หลังจากผลิตบัณฑิตจำนวน 2 รุ่น ได้ พัฒนาหลักสูตรใหม่เป็นหลักสูตร 5 ปี ชื่อหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย พุทธศักราช 2549 เพื่อพัฒนาบัณฑิตวิชาชีพครูให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางสังคม ต่อมาเมื่อถึงวาระครบรอบการพัฒนาหรือปรับปรุงหลักสูตร จึงได้ปรับปรุงเป็นหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (5 ปี) หลักสูตรปรับปรุง พุทธศักราช 2554 ในปีการศึกษา 2558 เมื่อถึงวาระครบรอบการพัฒนาหรือปรับปรุงหลักสูตรด้วยสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ปรับปรุงโครงสร้างหลักสูตรครุศาสตร์ -ศึกษาศาสตร์ (มคอ.1) โดยให้เพิ่มเติมกลุ่มวิชาการสอนวิชาเอก จึงได้ปรับปรุงเป็นหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (หลักสูตร 5 ปี) เปิดสอนในปีการศึกษา 2559 และปีการศึกษา 2561 ได้ พัฒนาเป็นหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (หลักสูตร 4 ปี) ซึ่งเป็นหลักสูตรอิงสมรรถนะ รายวิชาในทุกกลุ่มวิชาเป็นรายวิชาที่อาจารย์ต้องจัดการเรียนรู้ ให้นักศึกษามี สมรรถนะตามที่ หลักสูตรกำหนด นอกจากนี้ หลักสูตรกำหนดให้นักศึกษาฝึกประสบการณ์ วิชาชีพครู ตั้งแต่ชั้นปี 1-4 ซึ่งหลักสูตรดังกล่าวจะใช้จัดการเรียนการสอนในปีการศึกษา 2562

ความเป็นมา (หลักสูตร 4 ปี)

          ปีพุทธศักราช 2562 ประเทศไทยจะก้าวเข้าสู่ความเป็นสากลอย่างสมบูรณ์ สถาบันอุดมศึกษาซึ่งเป็นสถาบันหลักที่ทำหน้าที่ผลิตครู จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาการศึกษาของประเทศ รัฐบาลปัจจุบันมีนโยบายผลักดันให้ประเทศไทยก้าวเข้าสู่โมเดลประเทศไทย 4.0 ซึ่งเป็นโมเดลเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนด้วยนวัตกรรม เพื่อให้ประเทศไทยมีความั่นคง มั่งคั่งและยั่งยืนภายใต้บริบทของการปฏิวัติอุตสาหกรรม สิ่งที่จะต้องประสบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ คือ ภาวะการแข่งขัน การทำงานร่วมกับผู้อื่น การเรียนรู้และเข้าใจวัฒนธรรมที่แตกต่าง ตลอดจนการแสวงหาพัฒนาความรู้อย่างต่อเนื่อง สิ่งเหล่านี้กำลังจะเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา พบว่า ปัญหาของนักเรียนไทย คือ ขาดความเข้มแข็งในด้านความรู้และทักษะพื้นฐานในการทำงานด้านการใช้ภาษาและการคิดขั้นสูง (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2560: 48)

          ในการพัฒนาหลักสูตรที่เหมาะกับการพัฒนานวัตกรที่สอดรับกับการศึกษายุค 4.0 และศตวรรษที่ 21 ควรมีลักษณะยืดหยุ่นและตอบสนองความต้องการของผู้เรียนเป็นรายบุคคล เช่น หลักสูตรแบบโมดูลที่ออกแบบเป็นหน่วยการเรียนที่มีลักษณะเบ็ดเสร็จในตนเองและเน้นสมรรถนะของผู้เรียนเป็นสำคัญ (วิชัย วงษ์ใหญ่, 2554) บูรณาการข้ามสาขาวิชา เน้นแก่นความรู้ที่สำคัญ แนวคิดหลัก เน้นการพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูงและทักษะการประยุกต์ใช้ความรู้ (สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์และคณะ, 2556; Wangner, 2012) รวมถึงพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับยุค 4.0 เช่น การคิดวิเคราะห์ การคิดแก้ปัญหา การคิดสร้างสรรค์และสร้างนวัตกรรม การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ดังนั้น หลักสูตรเน้นสมรรถนะจึงเหมาะกับการศึกษายุค 4.0

          ความต่อเนื่องของแนวทางในการพัฒนาประเทศชาติมีความสอดคล้องกันอย่างเห็นได้ชัด ตั้งแต่แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11-12 ให้ความสำคัญในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมสู่ยุคโลกาภิวัตน์ โดยเฉพาะการพัฒนาประเทศในระยะแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564) อยู่ในช่วงเวลาเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ ประเทศไทยมีการเตรียมความพร้อมในหลายด้าน เช่น การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ทั้งทางด้านการศึกษา ทักษะด้านภาษา ทักษะฝีมือแรงงาน รวมถึงการพัฒนากลไกต่างๆ เป็นต้น (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2560) ซึ่งจุดเน้นของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคนี้จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพัฒนามนุษย์โดยตรง ดังที่ แผนการศึกษาแห่งชาติ (พ.ศ.2560 – 2579) มีวัตถุประสงค์ในการพัฒนาคนไทยทุกคนสามารถเข้าถึงโอกาสและความเสมอภาคในการศึกษาที่มีคุณภาพ พัฒนาระบบการบริหารจัดการศึกษาที่มีประสิทธิภาพ พัฒนากำลังคนให้มีสมรรถนะในการทำงานที่สอดคล้องกับความต้องการของตลาดงานและ การพัฒนาประเทศ (สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ, 2560: ก)

          ด้วยเหตุนี้จึงควรผลิตครูผู้สอนภาษาไทยที่มีความรู้ความสามารถทางวิชาการ มีจิตวิญญาณความเป็นครู ตระหนักถึงความสำคัญของภาษาไทย รวมทั้งผลิตครูที่มีประสิทธิภาพในการจัดการเรียนการสอนและการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนเป็นสำคัญ ตลอดจนเรียนรู้และเข้าใจวัฒนธรรมของผู้อื่นมีทัศนคติและดำรงชีวิตในศตวรรษที่ 21 ได้อย่างมีความสุข

ปรัชญาของหลักสูตร

          มุ่งมั่นผลิตและพัฒนาครูภาษาไทยที่มีความรู้ สติปัญญามีจริยธรรมแห่งวิชาชีพมีทักษะชีวิต รู้เท่าทันเทคโนโลยีและสามารถบูรณาการความรู้สู่การจัดการเรียนการสอนและบริการวิชาการสู่ชุมชน